In de landelijke omgeving van Rijsbergen ligt het voormalig klooster van Bethanië, een ensemble van gebouwen dat in 1941 door de zusters Dominicanessen van Bethanië in gebruik werd genomen om meisjes op  te vangen die hier door Justitie werden geplaatst. Later werd hier zorg gedragen voor asielzoekers die hun onderdak werd geboden in het klooster. En nu zal deze bijzondere plek opnieuw zorg gaan dragen voor de medemens, in de vorm van een afscheidslocatie. 
Voordat het klooster werd gebouwd, werd dit landschap gekenmerkt door heidevelden, bossen, vennen en beemden langs de meanderende Bijloop en de in de 17e eeuw gegraven Turfvaart. Veel natuur verdween in de daarop volgende eeuwen. Langs de Bijloop zijn echter nog steeds vennen en heidegebieden zichtbaar in het landschap, en juist deze locatie aan de Ettenseweg is een belangrijke schakel die de verschillende natuurgebieden, waaronder de Pannenhoef en de Vloeiweide met elkaar kan verbinden om de natuur in dit gebied te versterken en te verrijken.

Een unieke kans om een afscheidslocatie te realiseren die niet aan de rand van een stad of industrieterrein is gelegen, maar omarmd wordt door de weelderigheid van de natuur die in deze omgeving thuishoort. Er ligt daarmee zelfs een kans om deze locatie te verbinden met de verschillende wandelroutes die door het gebied lopen. Er zijn immers meerdere kapelletjes en kloosters te vinden langs deze wandelpaden. Voor wandelaars kan het een betekenisvolle plek langs de route worden, voor nabestaanden een gedenkwaardige wandeling door het gebied.

De bestaande gebouwen zullen een nieuw leven krijgen waarbij de architectuur aan zal sluiten op het natuurlijke karakter van deze plek. Alhoewel de gebouwen een sterke samenhang kennen, landen ze als individuele objecten op het land. Dit maakt dat er een bepaalde mate van intimiteit, privacy en kleinschalige plekken kan ontstaan. Paden die tussen bomen, heidevelden en vennen door bewegen zullen de bezoeker begeleiden naar de verschillende gebouwen. Zo staan de gebouwen niet op zichzelf, maar worden ze onderdeel van een route door dit landschap. Deze ontwikkeling biedt een duurzaam toekomstperspectief waar natuurontwikkeling, gebouwtransformatie en deze maatschappelijke functie als afscheidslocatie hand in hand gaan. Om zorg te dragen voor elkaar én voor het landschap; een betekenisvolle plek om troost en rust te vinden in de natuur en om op een waardige manier afscheid te nemen.